بر اساس دادههای سال ۲۰۲۴ مشخص شده که دولت کانادا درخواستهای اقامت موقت را به شکل بیسابقهای رد کرده است. بدین ترتیب که چیزی در حدود ۲.۳۵ میلیون درخواست اقامت موقت - که معادل ۵۰ درصد از کل درخواستها بودهاند - در این سال رد شدهاند. این در حالی است که در سال ۲۰۲۳، از ۱.۸ میلیون درخواست، تنها ۳۵ درصد رد شده بود.
دولت کانادا مدتهاست که برای کاهش هزینههای زندگی و حل بحران مسکن، تحت فشار عمومی بوده و در نهایت وادار به وضع قوانین سختگیرانهتری شده است. در همین راستا، کانادا سهمیه مهاجرت اقامت دائم را برای سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۷ کاهش داده و بر اساس برنامه جدید قرار شده که در سال ۲۰۲۵ تنها ۳۹۵,۰۰۰ مهاجر جدید پذیرفته شوند. یعنی یک کاهش چشمگیر ۲۰ درصدی نسبت به اهداف قبلی!
با وجود سختگیریهای مهاجرتی، بسیاری از مهاجران موقت همچنان راههایی برای ماندن در کانادا پیدا میکنند. تا جایی که تعداد درخواستهای تمدید اقامت موقت (Visitor Record) که به افراد اجازه میدهد بدون مجوز کار یا تحصیل در کشور بمانند، تقریباً دو برابر شده و از ۱۹۶,۹۶۵ مورد در سال ۲۰۱۹ به ۳۸۹,۲۵۴ مورد در سال ۲۰۲۴ افزایش یافته است. جالب اینجاست که ۹۵ درصد از این درخواستها پذیرفته شده و از آنطرف باعث افزایش پروندههای معلق شده و زمان پردازش این درخواستها را به ۱۱۹ روز رسانده است.
مصادف با اجرای این قبیل سیاستهای کنترلی، میزان درخواست ویزای تحصیلی در کانادا به شدت کاهش یافته است. بدین نحو که در سال ۲۰۲۴، تعداد این درخواستها ۴۶ درصد کاهش یافت و از ۸۶۸,۰۰۰ مورد در سال ۲۰۲۳ به ۴۶۹,۰۰۰ مورد رسید. روند مشابهی که در کشورهای دیگر هم مشاهده شده است: