مارک کارنی در مراسم تحلیف خود بهعنوان نخستوزیر جدید کانادا که در روز جمعه ۱۴ مارس انجام گرفت، مارک میلر را از کابینه خود کنار گذاشت و راشل بندایان را بهعنوان وزیر جدید مهاجرت، پناهندگی و شهروندی منصوب کرد. بدین ترتیب راشل بندایان که پیش از این، وزیر زبانهای رسمی و معاون وزیر امنیت عمومی در دولت جاستین ترودو بوده، به یکی از ۱۱ وزیر زن در کابینه ۲۴ نفره کارنی تبدیل شده است.
بندایان از سال ۲۰۱۹ نماینده پارلمان بوده و نخستین کانادایی با اصالت مراکشی است که به یک پست رسمی در دولت فدرال دست یافته است. انتخاب او با سالها سابقه در حوزهٔ آموزش باعث شده که فعالان حوزه آموزش بینالمللی، به آینده خوشبینتر شوند و انتظار داشته باشند که وزیر جدید رویکرد مثبتتری نسبت به امر مهاجرت اتخاذ نماید.
متیو مکدونالد وکیل مهاجرت کانادایی، به The PIE News گفت: «کانادا نیاز به بازنگری در سیاستهای مهاجرتی دارد. وزیر پیشین باعث شد که احساس ناخوشایندی نسبت به دانشجویان بینالمللی و خانوادههایشان در کشور ایجاد شود». او اضافه کرد: «امیدوارم که راشل بندایان فضای مثبتتری به گفتوگوهای مربوط به مهاجرت در کانادا بیاورد».
با توجه به سوابق بندایان بهعنوان وزیر زبانهای رسمی، مکدونالد انتظار دارد که او همچنان به ترویج زبان فرانسوی در برنامههای اقامت دائم ادامه دهد. از طرفی هم پیشینه حقوقی بندایان احتمالا باعث میشود که او هم مانند وزیر پیشین، در سیاستگذاری مهاجرتی، یک رویکرد تکنوکراتیک - کار کارشناسانه مبتنی بر دادههای فنی و تحلیلی - را اتخاذ نماید.
کارنی در مراسم معارفه کابینه خود گفت: «ما در حال تغییر نحوه عملکرد دولت هستیم تا بتوانیم سریعتر به کاناداییها خدمات ارائه دهیم. کابینه ما متحد، قدرتمند و آماده خدمت است». کارنی که پیشتر ریاست بانک مرکزی کانادا و بانک انگلستان را بر عهده داشته، در دنیای سیاست چهرهای تازهوارد محسوب میشود و به خاطر سوابق مثبت اقتصادی، توانسته نظر بسیاری از لیبرالها را به خود جلب کند.
اگرچه برخی از چهرههای باسابقه دولت ترودو از کابینه کنار گذاشته شدهاند، اما همچنان همپوشانی زیادی بین کابینهٔ قبلی و فعلی وجود دارد. در واقع تا به امروز تنها سه چهره جدید به تیم کارنی اضافه شدهاند و تیم کارنی این موضوع را بهعنوان عاملی برای حفظ «تداوم» در دولت معرفی کرده است.
مارک میلر در ۱۴ ماه گذشته، بدون وجود وزیر آموزش عالی در سطح فدرال، تغییرات مهم و بحثبرانگیزی را در سیاستهای مربوط به دانشجویان بینالمللی ایجاد کرد. از آن جمله که:
اصلاحاتی که همراه با اقدامات دیگر، باعث ایجاد اختلالات گسترده و به دنبالش نارضایتیهای بسیاری در حوزه آموزش شد. متیو مکدونالد بر این باور است که بندایان برای «استفاده از این لحظه حساس» یک فرصت استثنایی دارد و میتواند بار دیگر تأکید کند که کانادا، کشوری مهاجرپذیر بوده و همیشه همینطور خواهد ماند.
بر اساس اظهارات قبلی کارنی درباره بحران مسکن کانادا و تأکید بر اولویتبخشی به ساکنان فعلی کشور، به نظر میرسد که سیاستهای مهاجرتی دولت جدید تفاوت چندانی با دوره میلر نخواهد داشت. اگرچه کارنی مستقیماً درباره محدودیتهای بیشتر برای دانشجویان بینالمللی صحبت نکرده، اما نگرانیهایی درباره وابستگی بیش از حد مؤسسات آموزشی کانادا به دانشجویان خارجی مطرح شده و زمزمههایی از افزایش بودجه برای آموزش عالی به گوش رسیده است.
طبق برنامه مهاجرتی فعلی کانادا، دولت قصد دارد تا سال ۲۰۲۷ تعداد ساکنان موقت از جمله دانشجویان بینالمللی و کارگران موقت را به ۵٪ کل جمعیت کشور کاهش دهد. حالا باید دید که انتخابات فدرال کانادا، طبق موعد مقرر در ماه اکتبر برگزار میشود، یا طبق گمانهزنیهای موجود، با یک انتخابات زودهنگام و ضربتی مواجه خواهیم بود.