دوران مبارزه با کووید-۱۹ در کنار تمام مشکلات و خساراتش، با یک توفیق اجباری همراه بود. دوران تاریکی که به سبب آن، دانش ویروسشناسی و فناوری تولید واکسن پیشرفت چشمگیری کرد و درهای جدیدی بر علم پزشکی باز شد. تا جایی که امروز، صحبت از واکسن سرطان، تنور محافل علمی را حسابی داغ کرده و کورسویی از امید را در ریشهکنسازی این بیماری نابودگر در برابرمان قرار داده است.
گفته میشود که واکسنهای جدید، از شیمیدرمانی، پرتودرمانی و شیوههای سنتی درمان سرطان موثرترند و آسیب کمتری به بدن وارد میکنند. همچنین این واکسنها قابلیت تطبیقپذیری بسیار بالایی دارند. یعنی هم میتوانند به صورت یک عامل بازدارنده و پیشگیرانه عمل کنند و هم در موارد حاد، باعث جلوگیری از گسترش سرطان و معکوس کردن روند پیشروی در بدن بیمار شوند.
نکته جالب اینجاست که هر واکسن با توجه به وضعیت خاص هر بیمار تولید شده و سیستم ایمنی فرد را برای حمله به سلولهای مشکوک آموزش میدهد. در حال حاضر نمونهٔ اولیه این واکسن برای درمان سرطان پوست یا «ملانوما» تحت آزمایش قرار گرفته و عملکردی فراتر از انتظارات دانشمندان نشان داده است. هنوز مطالعات و تحقیقاتی بیشتری لازم است اما در صورت جواب گرفتن از این نمونهٔ اولیه، درمان کامل انواع سرطان مثل پوست، ریه، پانکراس، روده، پستان و موارد دیگر، دور از دسترس نخواهد بود.