چند نکته ساده برای تازه‌واردان در باب مدیریت بهتر هزینه‌ها در کانادا!
مدیریت بودجه و تنظیم دخل و خرج ماهانه و سالانه یکی از اصلی‌ترین چالش‌های زندگی روزمره تازه‌واردان در کاناداست. بررسی داده‌های منتشرشده توسط سازمان آمار کانادا (Statistics Canada) در سال ۲۰۲۳ نشان می‌دهد که متوسط هزینه سالانه هر خانوار کانادایی حدود ۷۶٬۷۵۰ دلار بوده که هزینه‌هایی مثل اجاره، مواد غذایی، حمل‌ونقل، تفریح، بهداشت و سایر هزینه‌های جاری زندگی را در می‌گرفته است.
سه هزینه اصلی: مسکن، خوراک و حمل‌ونقل
بر اساس آمار سالانه، عمدهٔ هزینه‌های خانوار در کانادا به شرح زیر است:
- مسکن: ۲۴٬۶۷۱ دلار (۳۲٫۱٪)
- خوراک: ۱۲٬۰۴۶ دلار (۱۵٫۷٪)
- حمل‌ونقل: ۱۲٬۰۹۰ دلار (۱۵٫۸٪)
طبق این ارقام، واضح است که بیش از ۶۰٪ از درآمد خانوار برای مسکن، خوراک و حمل‌ونقل صرف می‌شود و چه بهتر که بتوان آنها را به شکل هوشمندانه‌تری مدیریت کرد.
اجاره مسکن:
- قراردادهای گروهی با چند مستأجر: گاهی امکان عقد قراردادهای گروهی وجود دارد که باعث تقسیم هزینه‌ها می‌شود.
- اقامت موقت تا یافتن گزینهٔ بهتر: در بدو ورود، اقامت در خوابگاه‌ها یا اقامتگاه‌های موقتی مانند Airbnb یا هاستل می‌تواند فرصت جست‌وجوی دقیق‌تری برای اجارهٔ بلندمدت ایجاد کند.
- توجه به هزینه‌های جانبی مسکن: برخی خانه‌ها شامل قبض آب، برق و اینترنت نمی‌شوند. بررسی این موارد پیش از امضا قرارداد ضروری است.
خوراک:
- خرید عمده و فصلی: خرید مواد غذایی غیر فاسدشدنی مانند برنج، حبوبات و کنسرو به‌صورت عمده یا هنگام تخفیف‌های فصلی می‌تواند صرفه‌جویی قابل توجهی ایجاد کند.
- پیوستن به برنامه‌های وفاداری فروشگاه‌ها: بسیاری از فروشگاه‌های زنجیره‌ای مانند No Frills، Walmart یا Loblaws برنامه‌هایی برای جمع‌آوری امتیاز و دریافت تخفیف ارائه می‌دهند.
- استفاده از کوپن‌ها و اپلیکیشن‌های تخفیف: اپ‌هایی مانند Flipp و Reebee فهرستی از کوپن‌های فروشگاه‌های اطراف را ارائه می‌دهند.
حمل‌ونقل:
- کارت‌های ماهانه یا سالانه برای حمل‌ونقل عمومی: در بسیاری از شهرها، خرید کارت ماهانه (مانند Presto در تورنتو یا Compass در ونکوور) از نظر مالی مقرون‌به‌صرفه‌تر از پرداخت روزانه است.
- اشتراک دوچرخه یا اسکوتر شهری: در برخی مناطق، استفاده از اشتراک‌های سالانه دوچرخه یا اسکوتر گزینه‌ای اقتصادی و سالم برای مسیرهای کوتاه است.
- هم‌سفری و اشتراک خودرو: پلتفرم‌هایی مانند Poparide برای سفرهای بین‌شهری و Turo برای اجارهٔ خودرو از افراد می‌توانند جایگزین‌های مقرون‌به‌صرفه‌ای برای داشتن خودروی شخصی باشند.
قانون ۵۰/۳۰/۲۰ برای بودجه‌بندی ساده
با توجه به شرایط اقتصادی، بسیاری از کانادایی‌ها (و مهاجران) مجبورند بیش از ۵۰٪ درآمد خود را صرف نیازهای اساسی کنند. مهم این است که نسبت‌ها را شناسایی و با کاهش هزینه‌های غیرضروری، توازن ایجاد کرد. این قانون توصیه می‌کند:
- ۵۰٪ درآمد صرف نیازهای ضروری (اجاره، خوراک، حمل‌ونقل، بیمه)
- ۳۰٪ برای خواسته‌ها (تفریح، رستوران، سفر)
- ۲۰٪ برای پس‌انداز و بازپرداخت بدهی‌ها
یک مثال از بودجه‌بندی برای درآمد سالانه ۵۰٬۰۰۰ دلار
با اینکه هزینه‌ها می‌توانند به شدت غیرقابل پیش‌بینی باشند و احتمال افزایش سهم هر کدام از نیازها مورد چندان عجیبی نیست، می‌توان طبق قانون ۵۰/۳۰/۲۰ برای درآمد حدود ۵۰ هزار دلار چهارچوب زیر را مد نظر داشت.
- ۲۵٬۰۰۰ دلار برای نیازهای ضروری (اجاره، غذا، حمل‌ونقل، تلفن)
- ۱۵٬۰۰۰ دلار برای خواسته‌ها (رستوران، تفریح، سفر)
- ۱۰٬۰۰۰ دلار برای پس‌انداز یا بازپرداخت بدهی
سایر هزینه‌های جاری که بد نیست در تیررس دید باشند
- بهداشت شخصی: حدود ۴٬۹۴۷ دلار در سال. در نبود بیمه استانی، می‌توان بیمه خصوصی را در نظر گرفت.
- تفریح: ۵٬۲۳۱ دلار در سال شامل سینما، سرگرمی، ورزش و اشتراک‌هاست و در صورت لزوم قابل کاهش است.
- هزینه‌های متفرقه: ۸٬۳۶۱ دلار شامل هدایا، آموزش، یا هزینه‌های مربوط به فرزندان است.
