در سال ۲۰۲۳، مرگ خودخواسته یا به عبارتی اتانازی داوطلبانه، ۴/۷ درصد از مرگهای کانادا را تشکیل داده است. یعنی چیزی در حدود ۱۵٬۳۰۰ نفر، پس از تأیید درخواست، انتخاب کردهاند که با این روش به زندگی خود پایان دهند. میانگین سنی افراد این گروه بیش از ۷۷ سال بوده و تقریباً ۹۶ درصد از این مرگها برای بیمارانی انجام شده که شرایطی وخیم و غیرقابل درمان داشتهاند.
این وسط موارد معدودی هم بوده که بیماران از شرایط مزمن و پیچیدهای رنج میبردهاند. شرایطی که کیفیت زندگیشان را به شدت تحت تأثیر قرار داده و آنها را به مرز چنین تصمیمی رسانده بوده است. یعنی این بیماران لزوما در آستانهٔ مرگ قرار نداشته اما به دلایلی اتانازی را به زندگی با شرایط جسمانی نامطلوب ترجیح دادهاند. کانادا یکی از معدود کشورهایی است که طی یک دهه گذشته، قوانین اتانازی مرگ داوطلبانه را تصویب کرده است. در این کشور، افراد بالغ با رضایت میتوانند درخواست اتانازی را در کلینیکهای درمانی ثبت کنند، به شرطی که دو پزشک مستقل صلاحیت آنها را تأیید کرده باشد.
در سال ۲۰۲۳، بیش از ۳۲۰٬۰۰۰ نفر در کانادا از دنیا رفتند که ۴/۷ درصد از آنها اتانازی بوده. این آمار نسبت به سالهای قبل ۱۶ درصد افزایش یافته اما روی هم رفته رشد کندتری نسبت به افزایش ۳۱ درصدی سالهای گذشته داشته است. گزارشات حاکی از آن هستند که حدود ۹۶ درصد از متقاضیان سفیدپوست بوده و دومین گروه نژادی که بیشترین تعداد اتانازی را داشته، مردمانی از آسیای شرقی بودهاند که ۱/۸ این موارد به آنها اختصاص داشته است.
استان کبک با داشتن تنها ۲۲ درصد از جمعیت کانادا، ۳۷ درصد از مرگهای داوطلبانه را به خود اختصاص داده است. قضیه به حدی عجیب بوده که دولت کبک را به شروع تحقیقات ویژهای در این مورد وا داشته است. اما در کل، ماجرای اتانازی در کانادا به چالشها و نگرانیهای خاصی دامن زده است. مثلا گزارشهایی وجود دارد که نشان میدهد برخی افراد به دلیل شرایط اقتصادی یا عدم دسترسی به مسکن مناسب، این مرگ را انتخاب کردهاند. مثال بارزِ آن، یک زن کانادایی بود که در دهه ۵۰ زندگی خودش، به خاطر حساسیت شدید به مواد شیمیایی و ناتوانی در تامین مسکن مناسب، درخواست اتانازی داد.