بر اساس نتایج نظرسنجی مشترک Express Employment Professionals و مؤسسه Harris Poll، بیکاری بلندمدت در کانادا اثرات عمیقی بر توانمندیها، روحیه و سلامت روان جویندگان کار گذاشته و همزمان تلاش کارفرمایان را برای یافتن نیروهای مناسب با مشکل مواجه کرده است.
۲۷ درصد از افراد بیکار در کانادا بیش از دو سال است که شغل ندارند. اگرچه این آمار نسبت به ۳۸ درصد در بهار و پاییز ۲۰۲۳ کاهش یافته، اما پیامدهای آن همچنان قابل توجه است. مهمترین دلایل ترک شغل شامل استعفا یا ترک داوطلبانه (۳۳ درصد) و اخراج یا تعدیل نیرو (۱۷ درصد) اعلام شده است. پیامدهای عمدهی بیکاری بلندمدت شامل موارد زیر است:
از سوی دیگر، ۳۲ درصد از کارفرمایان کانادایی اعلام کردهاند که قادر به پر کردن موقعیتهای شغلی خود نیستند. اصلیترین دلایل شامل کمبود متقاضیان با تجربه مرتبط (۴۵٪)، مهارتهای فنی (۴۴٪) و مهارتهای نرم (۳۲٪) عنوان شده است.
دو سوم کارفرمایان (۶۶٪) اعتقاد دارند که بیکاری بلندمدت، بهویژه در میان جوانان ۱۸ تا ۲۶ ساله، باعث کاهش هر دو نوع مهارت (سخت و نرم) شده است. برنت پولینگتون، مدیر شعبه Express در ونکوور، تأکید کرد که تأثیر روانی بیکاری اغلب شدید است. او گفت بسیاری از جویندگان کار با طردهای مکرر مواجه میشوند که میتواند آنها را از لحاظ روحی فرسوده کند.
وی همچنین به باورهای گمراهکنندهای اشاره کرد که بسیاری از افراد در مسیر جستجوی شغل با آن مواجهاند، از جمله:
پولینگتون توصیه کرد که جویندگان کار باید با بینشی استراتژیک به بازار نگاه کنند، رد شدنها را بهعنوان بازخورد بررسی کرده و رزومه، سرنامه (Cover Letter) و پروفایل لینکدین خود را بر اساس نیاز بازار بازنویسی کنند. او تأکید دارد که استفاده از روشهای قدیمی مانند ارسال انبوه رزومه، دیگر پاسخگو نیست و افراد باید بر فرصتهای شغلی همراستا با علایق خود تمرکز کنند و برای هر فرصت شغلی مدارک سفارشیشدهای آماده کنند.