در اثر فشارهای داخلی در حزب لیبرال، استعفای جاستین ترودو نخستوزیر کانادا قطعی شد. یک کنارهگیری نه چندان غافلگیرانه، که موافقان و مخالفان خاص خودش را در بین مردم کانادا دارد و به دوران ۹ ساله نخستوزیری این سیاستمدار ۵۳ ساله، که زمانی محبوبترین مرد کانادا به شمار میرفت پایان میدهد. البته تا زمان انتخاب رهبر جدید از حزب لیبرال، ترودو در مقام خود باقی میماند و از آنطرف مجلس کانادا تا تاریخ ۲۴ مارس، به حالت تعلیق خواهد ماند.
در روز دوشنبه ترودو در مورد کنارهگیری خودش در یک کنفرانس خبری عنوان کرد: «در انتخابات بعدی، این کشور شایسته یک انتخاب واقعی است. و برای من آشکار شده که اگر مجبور باشم با درگیریها داخلی حزب دستوپنجه نرم کنم، نمیتوانم بهترین گزینه ممکن برای این انتخابات باشم».
این تصمیم ترودو، پس از افزایش نارضایتی عمومی از عملکرد او و فشارهای سیاسی درون حزبی اتخاذ شد. رئیس حزب لیبرال، ساچیت مهرا، علاوه بر قدردانی از خدمات ترودو به کانادا، در بیانیهای اعلام کرد که به زودی روند انتخاب رهبر جدید آغاز خواهد شد. از سوی دیگر، رهبر حزب محافظهکار پیر پوالییور عنوان نمود که تغییر چهرههای لیبرال چیزی را تغییر نمیدهد و این حزب همچنان به سیاستهای ناکارآمد خودش ادامه خواهد داد.
دوران رهبری ترودو شامل دستاوردهایی چون برابری جنسیتی در کابینه، تصویب مالیات کربن و قانونیسازی مصرف تفریحی کانابیس یا همان ماریجوانا بود. اما در نهایت افزایش مشکلات اقتصادی از جمله هزینههای زندگی و گرانی مسکن و حتی رشد قیمت مواد غذایی، تاثیر منفی قابل توجهی روی محبوبیت او گذاشت.
اکنون انتظار میرود که انتخابات آتی برای حزب لیبرال، انتخاباتی به غایت سرنوشتساز باشد. چرا که اینطور که از نظرسنجیها پیداست، حزب محافظهکار با اختلاف زیادی از لیبرالها پیشی گرفته و شانس استمرار رهبری لیبرالها بر کانادا به شدت افت کرده است. برخی از تحلیلگران کناره گیری ترودو را یک نقطه عطف و پایان یک دوران در سیاست کانادا توصیف کردهاند.