شاید در جریان باشید که پییِر ترودو، پدر جاستین ترودو جزو سیاستمداران برجستهٔ کانادا بوده است. کسی که پایان دوران نخستوزیری خود را با یک حرکت نمادین رقم زد و بعد از پیادهروی در برف و بوران، از سمتش کنارهگیری کرد. این ماجرا که چهل سال پیش در ۲۸ فوریهٔ سال ۱۹۸۴ اتفاق افتاد به قدری در کانادا معروف است که در ویکیپدیا صفحهٔ خودش را دارد.
در آن دوران، برای پییر ترودوی کهنهکار که سابقهٔ ۱۵ سال نخستوزیری کانادا را یدک میکشید یک چیز کاملاً محرز بود. اینکه برای پیروزی در انتخابات بعدی، شانس بالایی در برابر حزب محافظهکار ندارد. برای همین تصمیم گرفت با یک حرکت جالب و سمبلیک، کنارهگیری خودش را اعلام کند و بهقول برخی از تحلیلگران، پایان مقتدرانهای را رقم بزند. او روز بیست و هشتم این پیادهروی را انجام داد و فردایش یعنی ۲۹ فوریه، استعفای خود را اعلام کرد.
حالا بعد از گذشت چهار دهه، آیا امکان تکرار تاریخ وجود دارد؟ آن هم در حالیکه منتقدین ترودو و طرفداران احزاب رقیب، بدشان نمیآید که ترودوی پسر، قدم در راه پدر بگذارد و با همان حرکت نمادین، از نخستوزیری کانادا کنارهگیری کند. اما اینطور که از شواهد امر پیداست، جاستین ترودو چنین خیالی ندارد و میخواهد با تمام قدرت در انتخابات ۲۰۲۵ به رقابت با محافظهکاران و نئودمکراتها بپردازد.