یکی از نقاط اشتراک فرهنگی - اجتماعی کشورهای مختلف، برگزاری جشنهای سال نو و تعطیلات مربوط به سال جدید میباشد، این جشنها و تعطیلات در کشورهای مختلف خاستگاه متفاوتی دارند؛ به طور مثال ایرانیان سال نو را با آغاز بهار جشن گرفته و تازه شدن طبیعت و رویش مجدد گیاهان را به منزلهی تولد دوباره حیات پنداشته و آن را گرامی میدارند. در خیلی از کشورها آغاز سال و تعطیلات سال نو با اعیاد مذهبی گره خورده و آنها برای گرامی داشت مناسبتهای بزرگ دینی، آغاز سال را با این نوع از مناسبتها هماهنگ کردهاند.
این موضوع تا سالهای گذشته مشکل چندانی را به همراه نداشت و مناسبتهای تقویمی در مسیر تاریخی خود انجام میشدند، اما با شکلگیری جوامع نوین مخصوصا در کشورهای در حال توسعه و مهاجر پذیر، ما با شرایطی جدیدی رو به رو هستیم که دیگر تودهی جوامع را یک گروه قومی یا اعتقادی خاص تشکیل نمیدهد، بلکه گروههای مختلف نژادی، مذهبی، اعتقادی در کنار هم شاکله جوامع امروزی را شکل میدهند. این موضوع باعث شده، درکشورهایی که مناسبتهای سالانه بر اساس مراسم مذهبی گروه خاصی شکل گرفته، مشکلاتی برای سایر گروه و اقوام ایجاد شود و آنها نتوانند متناسب با سبک زندگی و هماهنگ با آیین فرهنگی خود، مناسبات زندگی خود را برگزار کنند. در پی این موضوع کمیسیون حقوق بشر کانادا برگزاری جشن کریسمس و تعطیلات ناشی از آن را تبعیض مذهبی سیستماتیک قلمداد کرده بود و ریشهی آن را در تاریخ استعماری کانادا دانسته و خواستار تغییر در نحوهی اجرای این مناسبتها شده بود.
اما ظاهرا نمایندگان مجلس ملی کبک از این موضعگیری خوششان نیامده و با ارائه طرحی به مخالفت با آن پرداخته و آن را به اتفاق آرا بدون حتی یک رای مخالف و ممتنع به تصویب رساندهاند. نمایندگان این مجلس اعتقاد داشتند که این گونه موضعگیریها بر خلاف روحیه وحدت ملی کشور کانادا بوده و سازمانها و تصمیمگیران باید از هر اقدامی که میتواند اتحاد جامعه را متزلزل کند، دوری کنند.
منبع خبر: Montreal CTV