شاهرخ شاهیددر ششم آذرماه سال 1328 در تهران متولد شد. فعالیتهای حرفهای او از 12 سالگی با حضور در برنامه کودک رادیو ایران آغاز شد و سپس با حمایتهای پدر خود شروع به فراگیری ردیفهای موسیقی ایرانی در کلاس استاد مهرتاش نمود. قبولی در کلاسهای استاد مهرتاش بسیار سخت بود و فقط کسانی شانس موفقیت در آزمون ورودی این کلاس را داشتند که از استعداد خواندن آواز ایرانی بهرهمند بودند. نکتهی جالب توجه این موضوع، همکلاسی بودن شاهرخ با استاد محمدرضا شجریان میباشد و از آنجا که شاهرخ از استاد شجریان کم سن و سالتر بود، همیشه کار او را به عنوان سرمشق دنبال مینمود.
میتوان گفت شاهرخ کودکی سختی را سپری کرده، اون در زمانی که فقط یازده سال داشت مادر خود را از دست داد و بعد از آن با یک فاصلهی سه ساله پدر او نیز دار فانی را وداع گفت. از آن زمان به بعد او در کنار خواهر نه چندان بزرگتر خود بزرگ شد.
کمتر کسی میداند که شاهرخ از تحصیل کردهترین و با سوادترین خوانندگان موسیقی کشورمان میباشد. او آموزش موسیقی خود را زیرنظر استاد پورتراب در هنرستان ملی موسیقی ایران آغاز کرد و در ادامه به مدت 5 سال زیر نظر استاد کازاتو که معلم لوچیانو پاوراتی نیز بودند، آموزش اپرا دید.
او در سال 1975 به آمریکا مهاجرت کرد و تحصیلات خود را در آن جا ادامه داد، او همچنین همزمان در ارکستر فلارمونیک لسآنجلس نیز فعالیت میکرد.
شاهرخ از هنرمندانی بود که به کشور خود بسیار علاقهمند بود به همین دلیل در سال 1357 به کشور بازگشت تا بتواند بقیه زندگی خود را درآنجا سپری کند ولی با بروز اتفاقات منتج به انقلاب کمکم شرایط را برای حضور خود مهیا ندید و دوباره مجبور به بازگشت به آمریکا شد.
شاهرخ از کم حاشیهترین هنرمندان خارج از کشور بود که همیشه ارادت و علاقهی خود را به مردم کشورش تا سالهای آخر زندگیش ابراز مینمود. با درگذشت این خواننده مردمی ستارهای از آسمان هنر ایران کم شد و صدایی دیگر از عصر طلایی موسیقی ایران خاموش گشت.